Pinguins, Paashazen en Paddestoelen
Door: Wen
Blijf op de hoogte en volg Wendy en Wesley
15 April 2007 | Australië, Sydney
Is dat even schrikken! Hier zijn we alweer, pas 2 weken na ons vorige bericht! Er is nog hoop...
:-P
We verblijven momenteel nog steeds met ons busje naast het Forest House Backpackers Hostel. De ochtenden worden hier steeds kouder, maar overdag warmt het nog aardig op. Dat maakt het dus wel moeilijk om het busje uit te klimmen vanonder de warme dekens en door de kou naar het hostel te lopen voor het ontbijt. We hebben met onze appelboer Rian afgesproken dat we een uurtje later beginnen, omdat bevroren vingers de appels maar moeilijk van de bomen krijgen. Dat vondt hij ‘no worries’.
Toen we vorige week een dagje vrij hadden, trokken we erop uit om een stel grotten te bekijken, de Hastings Caves. Paco ging met ons mee. We reden door een prachtig stukje regenwoud en werden daarna door een gids mee het donker ingenomen. Het was een verzameling stalactieten en stalacnieten in de vreemdse vormen. Hoewel het allemaal erg mooi was, zijn wij toch meer geinteresseerd in een avontuurlijke grottentocht, waarbij je jezelf door moeilijke bochten, spleten en spelonken moet zien te wurmen. Dit was een rustige wandeling met hier en daar een paar trappetjes omhoog of omlaag, niet erg spannend dus. Maar mooi was het wel. En we hebben het achterwerk van een Tasmanische ‘Cave-spider’ kunnen fotograferen (en dat kan niet iedereen zeggen!).
Na een week keihard plukken hadden we het afgelopen weekend vrij. Een paar weken terug hadden we voor 1 nachtje op een andere camping in Tassie gestaan (in Franklin) , en daar een paar hippie-mensen ontmoet (Jason, Jaslin en Michael) die ons erop wezen dat er in het weekend na de volle maan op Bruny Island (een klein eiland ten zuidwesten van Tasmanie) een festival zou plaatsvinden. Een vage omschrijving dus van het tijdstip, maar avontuurlijk als we zijn, besloten we toch een kijkje op het eiland te gaan nemen om te zien of het waar was. We hadden dit weekend na de volle maan, wat tevens het paasweekend was (en dat was waarschijnlijk een handigere omschrijving geweest) immers toch vrij. Als we het festival niet konden vinden, konden we in ieder geval dit prachtige eiland gaan verkennen!
Het nieuws verspreidde zich snel door het hostel, en op zaterdagochtend wisten we in totaal, inclusief onszelf, 9 mensen in het busje te proppen, voordat de tocht naar Bruny Island begon. Nog steeds wist niemand zeker of het festival echt zou plaatsvinden, maar onze volgeladen Tarago beklom de vele heuvels en bergweggetjes die Tassie rijk is in de richting van Kettering, waar we de veerpond konden nemen. We hadden besloten het advies van de camping-hippies in ontvangst te nemen om bij het geval van een stoet met hippiebusjes, deze te volgen omdat er vast wel iemand was die wist waarheen ze moesten rijden. In stilte hoopte ik op zo’n stoet.
Toen we bij de veerpond aankwamen, waren er nog niet veel auto’s. We moesten nog tanken en de getatoeerde pompbediende zag de volle bus hoopvolle backpackers dus hij liet ons terstond weten dat we het juiste weekend hadden uitgekozen. Na onze tank volgeladen te hebben wees hij ons op een landkaartje van het eiland aan waarheen we moesten rijden. Jippie! Het gerucht was waar! Omdat we Lowlands, Dance Valley etc. al hadden moeten missen, sprongen we een gat in de lucht bij de wetenschap op een goed feestje met tentjes, muziek en gezellige mensen. In de rij voor de veerpond begonnen de hippiebusjes en stationwagons zich achter ons te verzamelen.
Na de korte oversteek was de tocht over het eiland adembenemend. We passeerden mooie witte stranden en hoge duinen. We stopten op een plek waar je pinguins kon spotten en beklommen hiervoor een lange trap naar het midden van een duin. Aan beide kanten was er zee te zien. Geweldige uitzichten, maar geen pinguins. We reden door een kwamen uiteindelijk uit in een mooi regenwoud nabij Cloudy Bay, waar we het bos inreden. Al snel zagen we daar bordjes met de richting van het festival aangegeven. En wonder boven wonder: we hadden het gevonden!
Het heette “Fractal Festival” en was oorspronkelijk een feestje waarbij mensen hallicunerende paddestoelen vraten om de boel wat kleurrijker te bekijken. Helaas voor alle mensen die daarop afkwamen was het paddestoelenseizoen nog niet begonnen. We spraken wel een paar campinggasten die al koortsachtig op zoek waren gegaan in het bos, zonder succes.
Na ons busje geparkeerd te hebben en alle tentjes eromheen verrezen waren, lieten we ons het bier goed smaken. We keken een beetje rond over het festivalterrein met geimproviseerde WC’s (waarvan foto) en zelfs een oppashoek voor festival-kinderen! Het was allemaal wel aardig opgezet, en de muziek was ook relaxed (a la Infected Mushroom, Drum ‘n Bass, Tekno, Breakbeats, en wat leuke mixjes met bekende liedjes). Er was zelfs een soort bioscoopje met vage filmpjes (waaronder iets met een plastic biggetje, erg wazig!).
Al met al een leuk gebeuren. De volgende dag werd alles na een ontbijt van sausages en verstopte (en gevonden) chocolade paashazen weer ingepakt en de mensen weer het busje ingepropt, want er moest gesurft worden! We reden naar Cloudy Bay, waar Richard en Wesley de stoute wetsuits aantrokken en de koude zee indoken. Vanaf de rotsen was alles mooi te volgen. En in mijn speurtocht naar schelpen heb ik toch nog 2 pinguins gezien! (ook al waren ze dood).
Na een relaxte strandmiddag was het tijd om de laatste veerpond weer terug te halen naar het ‘vaste’ land. (Bruny Island is een eiland van een eiland van een eiland…). We mochten een uur wachten maar we hadden de laatste! Het werd alweer donker en op de terugweg heeft Wes zijn uiterste best moeten doen om geen Possums aan te rijden (die gaan als het schemert rustig midden op de weg zitten). Toen we om 10 uur ‘s avonds weer aankwamen bij het hostel, kregen we van Sara, de eigenaar, te horen dat we de volgende dag vrij hadden. Dat was mooi meegenomen!
Dus de rest van 4 daagse week weer keihard appels geplukt en gelukkig dit weekend ook weer vrij. Zaterdagochtend vertrokken we naar de hoofdstad van Tassie, Hobart, voor de beroemde Salamanca Market. Lekker snuffelen en ronddwalen tussen de kunstenaars en handelaars, heerlijk! Er was zelfs een kraampje met twee Hollanders, waar we ons tegoed deden aan kroketten, oliebollen en poffertjes. Puur genot!
Na de markt een paar biertjes in de Ierse pub gedronken en lekker in ons busje gekropen.
Vandaag was het plan om het internetcafe in te duiken (en dat is gelukt!) en misschien een bezoekje te brengen aan de Cadbury’s chocoladefabriek. Mmmh! Wendy en Wesley and the Chocolate Factory! Willy Wonka, here we come!
p.s. Om wat vragen te beantwoorden: We hebben 3 maanden fruit geplukt wat ons de mogelijkheid geeft om een 2e jaar Working Holiday Visum aan te vragen. Omdat we wegens geldgebrek lang in Sydney zijn blijven hangen en na 9 maanden Australie nog lang niet alles hebben gedaan en gezien wat we wilden, denken we er inderdaad over om ietsje langer weg te blijven... Dat wordt waarschijnlijk niet een heel jaar, maar wel op z'n minst een maand of 3 langer. Op die manier hopen we toch het rondje Oz af te kunnen maken. Het zou immers zonde zijn, nu we hier toch zijn, om niet alles te zien wat we voor ogen hadden!
:-P
We verblijven momenteel nog steeds met ons busje naast het Forest House Backpackers Hostel. De ochtenden worden hier steeds kouder, maar overdag warmt het nog aardig op. Dat maakt het dus wel moeilijk om het busje uit te klimmen vanonder de warme dekens en door de kou naar het hostel te lopen voor het ontbijt. We hebben met onze appelboer Rian afgesproken dat we een uurtje later beginnen, omdat bevroren vingers de appels maar moeilijk van de bomen krijgen. Dat vondt hij ‘no worries’.
Toen we vorige week een dagje vrij hadden, trokken we erop uit om een stel grotten te bekijken, de Hastings Caves. Paco ging met ons mee. We reden door een prachtig stukje regenwoud en werden daarna door een gids mee het donker ingenomen. Het was een verzameling stalactieten en stalacnieten in de vreemdse vormen. Hoewel het allemaal erg mooi was, zijn wij toch meer geinteresseerd in een avontuurlijke grottentocht, waarbij je jezelf door moeilijke bochten, spleten en spelonken moet zien te wurmen. Dit was een rustige wandeling met hier en daar een paar trappetjes omhoog of omlaag, niet erg spannend dus. Maar mooi was het wel. En we hebben het achterwerk van een Tasmanische ‘Cave-spider’ kunnen fotograferen (en dat kan niet iedereen zeggen!).
Na een week keihard plukken hadden we het afgelopen weekend vrij. Een paar weken terug hadden we voor 1 nachtje op een andere camping in Tassie gestaan (in Franklin) , en daar een paar hippie-mensen ontmoet (Jason, Jaslin en Michael) die ons erop wezen dat er in het weekend na de volle maan op Bruny Island (een klein eiland ten zuidwesten van Tasmanie) een festival zou plaatsvinden. Een vage omschrijving dus van het tijdstip, maar avontuurlijk als we zijn, besloten we toch een kijkje op het eiland te gaan nemen om te zien of het waar was. We hadden dit weekend na de volle maan, wat tevens het paasweekend was (en dat was waarschijnlijk een handigere omschrijving geweest) immers toch vrij. Als we het festival niet konden vinden, konden we in ieder geval dit prachtige eiland gaan verkennen!
Het nieuws verspreidde zich snel door het hostel, en op zaterdagochtend wisten we in totaal, inclusief onszelf, 9 mensen in het busje te proppen, voordat de tocht naar Bruny Island begon. Nog steeds wist niemand zeker of het festival echt zou plaatsvinden, maar onze volgeladen Tarago beklom de vele heuvels en bergweggetjes die Tassie rijk is in de richting van Kettering, waar we de veerpond konden nemen. We hadden besloten het advies van de camping-hippies in ontvangst te nemen om bij het geval van een stoet met hippiebusjes, deze te volgen omdat er vast wel iemand was die wist waarheen ze moesten rijden. In stilte hoopte ik op zo’n stoet.
Toen we bij de veerpond aankwamen, waren er nog niet veel auto’s. We moesten nog tanken en de getatoeerde pompbediende zag de volle bus hoopvolle backpackers dus hij liet ons terstond weten dat we het juiste weekend hadden uitgekozen. Na onze tank volgeladen te hebben wees hij ons op een landkaartje van het eiland aan waarheen we moesten rijden. Jippie! Het gerucht was waar! Omdat we Lowlands, Dance Valley etc. al hadden moeten missen, sprongen we een gat in de lucht bij de wetenschap op een goed feestje met tentjes, muziek en gezellige mensen. In de rij voor de veerpond begonnen de hippiebusjes en stationwagons zich achter ons te verzamelen.
Na de korte oversteek was de tocht over het eiland adembenemend. We passeerden mooie witte stranden en hoge duinen. We stopten op een plek waar je pinguins kon spotten en beklommen hiervoor een lange trap naar het midden van een duin. Aan beide kanten was er zee te zien. Geweldige uitzichten, maar geen pinguins. We reden door een kwamen uiteindelijk uit in een mooi regenwoud nabij Cloudy Bay, waar we het bos inreden. Al snel zagen we daar bordjes met de richting van het festival aangegeven. En wonder boven wonder: we hadden het gevonden!
Het heette “Fractal Festival” en was oorspronkelijk een feestje waarbij mensen hallicunerende paddestoelen vraten om de boel wat kleurrijker te bekijken. Helaas voor alle mensen die daarop afkwamen was het paddestoelenseizoen nog niet begonnen. We spraken wel een paar campinggasten die al koortsachtig op zoek waren gegaan in het bos, zonder succes.
Na ons busje geparkeerd te hebben en alle tentjes eromheen verrezen waren, lieten we ons het bier goed smaken. We keken een beetje rond over het festivalterrein met geimproviseerde WC’s (waarvan foto) en zelfs een oppashoek voor festival-kinderen! Het was allemaal wel aardig opgezet, en de muziek was ook relaxed (a la Infected Mushroom, Drum ‘n Bass, Tekno, Breakbeats, en wat leuke mixjes met bekende liedjes). Er was zelfs een soort bioscoopje met vage filmpjes (waaronder iets met een plastic biggetje, erg wazig!).
Al met al een leuk gebeuren. De volgende dag werd alles na een ontbijt van sausages en verstopte (en gevonden) chocolade paashazen weer ingepakt en de mensen weer het busje ingepropt, want er moest gesurft worden! We reden naar Cloudy Bay, waar Richard en Wesley de stoute wetsuits aantrokken en de koude zee indoken. Vanaf de rotsen was alles mooi te volgen. En in mijn speurtocht naar schelpen heb ik toch nog 2 pinguins gezien! (ook al waren ze dood).
Na een relaxte strandmiddag was het tijd om de laatste veerpond weer terug te halen naar het ‘vaste’ land. (Bruny Island is een eiland van een eiland van een eiland…). We mochten een uur wachten maar we hadden de laatste! Het werd alweer donker en op de terugweg heeft Wes zijn uiterste best moeten doen om geen Possums aan te rijden (die gaan als het schemert rustig midden op de weg zitten). Toen we om 10 uur ‘s avonds weer aankwamen bij het hostel, kregen we van Sara, de eigenaar, te horen dat we de volgende dag vrij hadden. Dat was mooi meegenomen!
Dus de rest van 4 daagse week weer keihard appels geplukt en gelukkig dit weekend ook weer vrij. Zaterdagochtend vertrokken we naar de hoofdstad van Tassie, Hobart, voor de beroemde Salamanca Market. Lekker snuffelen en ronddwalen tussen de kunstenaars en handelaars, heerlijk! Er was zelfs een kraampje met twee Hollanders, waar we ons tegoed deden aan kroketten, oliebollen en poffertjes. Puur genot!
Na de markt een paar biertjes in de Ierse pub gedronken en lekker in ons busje gekropen.
Vandaag was het plan om het internetcafe in te duiken (en dat is gelukt!) en misschien een bezoekje te brengen aan de Cadbury’s chocoladefabriek. Mmmh! Wendy en Wesley and the Chocolate Factory! Willy Wonka, here we come!
p.s. Om wat vragen te beantwoorden: We hebben 3 maanden fruit geplukt wat ons de mogelijkheid geeft om een 2e jaar Working Holiday Visum aan te vragen. Omdat we wegens geldgebrek lang in Sydney zijn blijven hangen en na 9 maanden Australie nog lang niet alles hebben gedaan en gezien wat we wilden, denken we er inderdaad over om ietsje langer weg te blijven... Dat wordt waarschijnlijk niet een heel jaar, maar wel op z'n minst een maand of 3 langer. Op die manier hopen we toch het rondje Oz af te kunnen maken. Het zou immers zonde zijn, nu we hier toch zijn, om niet alles te zien wat we voor ogen hadden!
-
15 April 2007 - 07:03
Daan:
he harstikke leuk joh dat jullie nog langer blijven ik zou zeggen geniet er volop van enne hou ons vooral op de hoogte met verhalen en foto's zover dat lukt voor jullie..groetjes en dikke zoen Daan, Mars en Kev -
15 April 2007 - 08:52
Wiets:
ik heb met volle genoegen jullie verhaal gelezen.. en met de foto,s erbij maakt het, het helemaal af..
geniet lekker van jullie reisje.
kus -
15 April 2007 - 09:09
Rob:
lekker heurrrrrr -
15 April 2007 - 10:25
Saskia:
BUUHUUUU!!!!! SNIK! SNIK! Nog een lowlands zonder mijn twee lieve vriendjes!
Maar ik kan niet anders zeggen dat als ik jullie zo zie, ik jullie groot gelijk geef dat jullie langer gaan blijven. Kikke zeg!
Echt wat een mooi gebied!
Kan je het al een beetje Wes, surfen?
En hebben jullie echt op die grappige wc gezeten???
Nog plannen voor je verjaardag Wen? Ga het maar lekker uitgebreid vieren!
Leuk dat we zo snel weer bericht van jullie hadden. Over 2 weekjes weer? :)
Geniet!!! Maar dat gaat wel lukken volgens mij.
X Sas -
15 April 2007 - 11:48
Mo:
Het ziet er geweldig uit, en wat leuk dat jullie naar een festival konden! Groot gelijk dat jullie nog even blijven; veel plezier gewenst en succes met appels plukken! -
15 April 2007 - 18:56
Portia:
Hmm, niet stiekem emigreren he? :) -
16 April 2007 - 18:07
Joop En Adrie:
Hoi Wendy en Wesly
Wij vinden jullie verhaal heel erg leuk.
En hopen dat jullie nog erg veel plezier hebben. -
16 April 2007 - 19:52
Ilja:
Hai Wen en Wes,
Wat een leuke verhalen en leuke foto's zeg! Dijkie, ben stikjaloers dat jullie nog langer blijven. Geniet ervan en ik wens jullie heel veel plezier aan de andere kant van de wereld.
Wen nog een hele fijne verjaardag en succes met appels plukken.. hahaha
Dikke zoen
Ilja -
17 April 2007 - 07:06
Stefano:
leuke foto,s hoor -
19 April 2007 - 17:56
Ward En Sas:
WENDY HAPPY HAPPY BIRTHDAY! Volgende keer bel ik als ik nuchter ben hoor;)Hopelijk heb je het lekker gezellig kunnen vieren na een dagje hard werken, zo aan de andere kant van de wereld!
Dikke verjaardagskus!!! -
19 April 2007 - 19:47
Eva:
Leuk verhaal!! Haha en dat festival... Was het op een 'onbewoond' eiland ofzo?
Blijf vooral lekker langer want zo boeiend is NL niet. Hoewel de terrasjes nu wel erg plezierig zijn... Maar die hebben jullie daar ook!
Enjoy XX Eva -
23 April 2007 - 17:14
Marc:
Niks langer wegblijven! Jullie hadden beloofd keurig op tijd terug te zijn!!!
Nou vooruit dan maar, je gaat maar 1 keer in je leven een jaar (of twee, of drie) naar Australie. Maar wel terug komen hoor, het moet wel weer een beetje gezellig worden in Den Haag nu Manuel ervoor heeft gekozen zich definitief in Spanje te vestigen... :(
Tot lees en foto's blijven plaatsen he!
Groetjes,
Marc -
24 April 2007 - 17:26
Marion:
Hey die Wesley en Wendy,
Kreeg deze site door via Elise die het weer van Wilma had. Leuk zeg om te zien. Een heel avontuur zo, word er een beetje jaloers van haha. Ik zou zeggen geniet ervan! En bij terugkomst hoor ik graag al je verhalen.
Liefs,
Marion
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
